Бодрол :|: dadido diary

dadido diary

Бодрол

Би бол хулчгар залуу. Урьд нь ч тийм байсан одоо ч тийм байна. Ирээдүйд ч тийм байна. Сүүлийн саруудад 27 нас хүртэл юу амжуулсан юм бэ гэж бодохоор олигтой зүйл бараг алга. Халтар хэдэн цаасны хойноос хий хоосон , маргааш нь мартагдах амьдралыг сонгосон доо одоо ч хүртэл харамсах юм даа. Хүсэл мөрөөдөл, зорилго ч юу ч үгүй болж дээ. Үнэндээ би хэн ч биш одоо. Ийм байдал руу түлхсэн хүмүүсийг бодохоор залуу насаа, хүсэл мөрөөдлөө, эрүүл мэндээ нэхмээр ч юм шиг. Надад өнөөдөр бахархал, омогшил, бардамнал алга. Байгаа юм нь хоосон сэтгэл. Байнга л сэтгэлзүйн зөрчилд орох юм даа. Юу ч болоод байгаа юм бэ дээ. Өөрийгөө би ойлгож л байна. Энэ зуныг өнгөрөөгөөд бүх зүйлд цэг тавихаар шийдэж байна. Дахиж би хэзээ ч тэр хаалгаар орохгүй. Бүр хэзээ ч.
Миний энэ туулсан замыг хэн нэг нь яг л туулж байна. Тэр одоохондоо мэдэхгүй байна. Яахав дээ амьдрал чамд харуулна даа. Таван жилийн дараа чи хэн ч биш, юу ч чадахгүй хүн л үлдэнэ. Тэр цагт миний үг толгойд чинь харван орно. Өнөөдрийн амжилт маргааш хов хоосон.

бичсэн: dadido | төрөл: